Er gaat ook geen dag voorbij of hij verdiept zich weer in een oude gevel of steeg. In zijn tekeningen, of het nu gaat om gebouwen, portretten of objecten, toont Bouwman zich een romanticus. Hij vindt schoonheid in een onvolmaakte wereld. Hij heeft oog voor wonderlijke details, waardoor zijn werk herkenning en emotie oproept. Een gave die zelf iets van een wonder heeft, want Bouwman is visueel gehandicapt. Van kinds af aan is hij blind aan zijn linkeroog. Later raakte hij door trombose ook een deel van het zicht in zijn rechteroog kwijt. Gedreven door zijn drang tot expressie en zijn vermogen om zich met potlood en pen uit te drukken blijft hij doorgaan :

“Ik wil mensen laten delen in wat ik zie.” zegt hij zelf.

 (zie ook Henk Bouwman actueel)